ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Σήμερα θα σας διηγηθώ μια ιστορία που μου είπαν οι γονείς μου για έναν άγνωστο μέχρι σήμερα καλλιτέχνη, τον Θόδωρο Νοτιά...
Όλα ξεκίνησαν πριν αρκετά χρόνια σε μια εκδρομή των γονιών μου στο χωριό Μελιγαλας,
εκεί είχαν μάθει από τους ντόπιους ότι μέσα σε μια σπηλιά υπάρχει ένας νέος ο οποίος ζωγραφίζει και γράφει ποιήματα, έτσι λοιπόν ξεκίνησαν να βρούνε αυτόν τον ιδιαίτερο άνθρωπο της εποχής...
Και έτσι και έγινε, οι πληροφορίες ήταν ακριβείς και τον βρήκαν μέσα σε μια σπηλιά να ζωγραφίζει, κάθισαν μαζί του και αφού διαπίστωσαν ότι αυτός ο άνθρωπος είχε παρά πολλά χαρίσματα τον βοήθησαν να έρθει στην Αθηνά και να εκδώσει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο ''γαλάζια νούφαρα σε κόκκινο ποτάμι’'
ακολουθεί ένα μικρό δείγμα της δουλείας του''

''Πάρε του ήλιου τ άλογο και τρέξε στους αιώνες
με το σπαθί ανάλογο,πως θα βρεις τους στρατώνες
και σε βαρύ κατάλογο που κρίνει τους αγώνες
του κόσμου το παράλογο να γράψεις στους αιώνες...''

<<...''Όταν περάσεις ποταμό και σκύψεις ως το γόνα θα δεις τον άλλο ουρανό, να χει το ίδιο χρώμα. όταν περάσεις πυρκαγιά, και σκύψεις μη σε κάψει θα δεις την άλλη τη φωτιά ,να χει την ίδια λάμψη Μα σαν διαβείς από την γη στου θάνατου την κόψη θα δεις την άλλη την ζωη,χωρις την ίδια όψη...>>

Αυτός ο άνθρωπος εκτός από ποιήματα ,ζωγράφιζε αλλά με μια διαφορά,
αντικαθιστούσε τα πινέλα με τα δάχτυλα του...
Τα έργα του σπάνια αλλά υπέροχα, τοπία έτσι όπως τα έβλεπε μέσα από την δική του οπτική...
Και έτσι ξαφνικά όπως τον βρήκανε έτσι ξαφνικά εξαφανίστηκε...
Περάσανε περίπου 20 χρόνια από τότε μέχρι χτες όπου και μπαίνοντας μέσα σε ένα φιλικό σπίτι είδα ένα πίνακα του να κοσμεί έναν τοίχο του σπιτιού, όπως καταλαβαίνετε
δεν κρατήθηκα και ρώτησα τον φίλο του πατέρα μου που τον βρήκε, αυτός μου είπε ότι του τον είχε δώσει πριν κάποια χρόνια ο κουνιάδος του ο και του είχε πει ότι στην περιοχή όπου ζούσε(κοντά στο παλιό εργοστάσιο του φιξ επί της οδού πατησιών)υπήρχε μια κύρια η οποία λίγο πριν πεθάνει μάζεψε τους περίοικους και τους μοίρασε αυτούς τους πίνακες...

Δεν ξέρω αν ζει η όχι αλλά σίγουρα αν ζει θα βρίσκεται κάπου ανάμεσα μας...