ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Το Βήμα
Ένα σπάνιο κράνος από την περίοδο της ρωμαϊκής κυριαρχίας ήρθε στο φως στη βρετανική επαρχία Κούμπρια. Το μοναδικό αντικείμενο, που καλύπτει και το πρόσωπο με μάσκα, αποκαλύφθηκε από ιδιώτη με τη χρήση ανιχνευτή μετάλλων.
Σύμφωνα με το BBC, μόνο άλλα δύο παρόμοια κράνη έχουν βρεθεί μέχρι σήμερα στη Βρετανία, ένα το 1796 και ένα το 1905.
Το εν λόγω κράνος θα φορούσε, πιθανώς διακοσμημένο με χρωματιστές λωρίδες, ο Ρωμαίος στρατιώτης σε ένδειξη υπεροχής, στη διάρκεια ιππικών αγώνων.
Το αντικείμενο βγαίνει σε δημοπρασία από το τμήμα αρχαιοτήτων του οίκου Christie’s στις 7 Οκτωβρίου και εκτιμάται ότι θα αποφέρει 300.000 λίρες.
Ο ιδιώτης που έφερε στο φως το μοναδικό αυτό αντικείμενο θέλησε να κρατήσει την ανωνυμία του.
Ο οίκος Christie's χαρακτήρισε το εύρημα «εξαιρετικό δείγμα της ρωμαϊκής μεταλλουργίας στην ακμή της», ενώ γι’ αυτόν που το έφερε στο φως ανέφερε ότι ήταν «η ανακάλυψη της ζωής του».
Οι Ρωμαίοι στρατιώτες φορούσαν κράνη υποδηλώνοντας τον βαθμό τους στο στράτευμα ή την υπεροχή τους

Σε θέατρο αναμένεται να μετατραπεί η περιβόητη Σπηλιά του Νταβέλη στην Πεντέλη, καθώς η αμερικανική ομάδα Ζoo District Τheater Company επέλεξε τον συγκεκριμένο χώρο για να ανεβάσει την παράσταση «Μήδεια» (σε κείμενα Ευριπίδη και Σενέκα) από τις 14 Μαΐου ως τις 4 Ιουνίου του 2011. Οι συνολικά 24 παραστάσεις της αμερικανικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των πολιτιστικών ανταλλαγών των αδελφών δήμων Αθηναίων και Λος Αντζελες. Ημερησίως θα δίνονται δύο παραστάσεις: στη 1 το μεσημέρι και στη 1 μετά τα μεσάνυχτα. Σύμφωνα με την έγκριση που έδωσε το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, ο αριθμός των θεατών θα είναι περιορισμένος, 80 κάθε φορά, ώστε να αποφευχθεί ο συνωστισμός, ενώ όλοι οι άλλοι χώροι της σπηλιάς θα είναι προσεκτικά περισχοινισμένοι. Όπως αναφέρει το Βήμα, οι παραστάσεις πρόκειται να δοθούν στον μεγάλο κατηφορικό θάλαμο της σπηλιάς που έχει μήκος 112 μέτρα και μέγιστο πλάτος 40 μέτρα. Στο μέσον του θαλάμου αυτού υπάρχει ένα κατακόρυφο βάραθρο 15 μέτρων, ενώ προς το τέλος του ένα δεύτερο βάραθρο με ελικοειδές πέρασμα, τεχνητά διαμορφωμένο σε διάδρομο από την αρχαιότητα, καταλήγει σε μικρή δεξαμενή υπόγειου ύδατος. Στοιχείο που για τους αρχαιολόγους μαρτυρεί την άσκηση λατρείας στον χώρο κατά την αρχαιότητα. Να σημειωθεί ότι όλα τα επικίνδυνα περάσματα είναι σφραγισμένα.

Μεγάλης καλλιτεχνικής και αρχαιολογικής αξίας είναι τα αγάλματα που «σώθηκαν» από τα χέρια αρχαιοκαπήλων στην Κορινθία

Ωραίοι ως κούροι είναι τα δύο μαρμάρινα αγάλματα της Αρχαϊκής Εποχής που κατασχέθηκαν από την Ελληνική Αστυνομία θαμμένα σε αποθήκη αρχαιοκαπήλου στην Κορινθία και πρόκειται να παρουσιαστούν σήμερα από τον υπουργό Πολιτισμού στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο όπου έχουν μεταφερθεί.

Οι κούροι είναι σε φυσικό μέγεθος και διατηρούνται ολόκληροι (το κεφάλι του ενός είναι σπασμένο αλλά συγκολλείται), ενώ παρουσιάζουν κάποιες μικρές θραύσεις, παλαιές ή και σύγχρονες, οι οποίες πιθανόν προκλήθηκαν κατά τη λαθρανασκαφή. Πρόκειται για μεγάλη επιτυχία των διωκτικών αρχών, δεδομένου ότι ακέραια γλυπτά τέτοιου μεγέθους δεν βρίσκονται εύκολα σήμερα. Αλλωστε και οι αρχαιολόγοι που κλήθηκαν για να τα αξιολογήσουν εντυπωσιάστηκαν τόσο από την καλλιτεχνική αξία τους όσο και από τη διατήρησή τους.

Ο εντοπισμός των αρχαίων οφείλεται εξ ολοκλήρου στην κινητοποίηση των διωκτικών αρχών, που παρακολουθούσαν τους αρχαιοκαπήλους από τετραμήνου, καθώς οι τελευταίοι προσπάθησαν να πωλήσουν τα αγάλματα στο εξωτερικό ζητώντας 7,5 εκατ. ευρώ. Τότε επενέβη η Αστυνομία, στελέχη της οποίας εμφανίστηκαν ως αγοραστές, και κατά τις διαπραγματεύσεις η συμφωνία έκλεισε στο 1 εκατ. ευρώ. Ακολούθησε η σύλληψη των δύο αρχαιοκαπήλων (ηλικίας περίπου 60 ετών), ο ένας εκ των οποίων είχε διατελέσει στο παρελθόν δήμαρχος σε περιοχή της Κορινθίας και «έχει ιδιαίτερο πάθος με τα αρχαία», όπως αναφέρουν οι πληροφορίες.

Από την Κορινθία οι δύο κούροι μεταφέρθηκαν στην Ασφάλεια Αττικής τα ξημερώματα του Σαββάτου και εν συνεχεία στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο. Κατά την εξέτασή τους οι αρχαιολόγοι εκτίμησαν ότι από πρώτη άποψη τα αγάλματα είναι γνήσια και προέρχονται από κάποιο καλό καλλιτεχνικό εργαστήριο της εποχής, το οποίο δεν είναι απαραίτητο να βρισκόταν στην περιοχή. Παρουσιάζουν μάλιστα ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα στυλιστικά στοιχεία, στην κόμμωση συγκεκριμένα, τα οποία δεν είναι πολύ συνηθισμένα. Ολα αυτά όμως, όπως και η ακριβής χρονολόγηση των αγαλμάτων, θα διευκρινισθούν μετά τη μελέτη τους.
«Κλειδί» ο τόπος λαθρανασκαφής
Απομένει η επισήμανση του τόπου όπου έγινε η λαθρανασκαφή, αφού η παρουσία κούρων σημαίνει την ύπαρξη ενός ιερού της Αρχαϊκής Εποχής (7ος- 5ος π.Χ. αιώνας) στο οποίο είχαν ανατεθεί τα αγάλματα: είναι γνωστό ότι οι κούροι (και οι κόρες) τοποθετούνταν στα αετώματα και στις προσόψεις των ναών, καθώς όλα τα μεγάλα έργα της αρχαϊκής γλυπτικής εξυπηρετούσαν τις λατρευτικές ή γενικότερα πνευματικές ανάγκες. Οσον αφορά εξάλλου την τέχνη, με τα αγάλματα αυτά σηματοδοτείται η προσπάθεια της ελληνικής γλυπτικής να απεικονίσει το σώμα ακολουθώντας ένα περισσότερο φυσιοκρατικό και ανθρωποκεντρικό μοντέλο, ενώ ταυτόχρονα αναζήτησε και νέους τρόπους στερέωσης των αγαλμάτων. Διάσημα δείγματα αυτού του τύπου είναι ο κούρος του Σουνίου, ο Απόλλων των Ναξίων, οι κούροι της Σάμου, ο κούρος της Πάρου, ο κούρος της Βολομάνδρας, ο Απόλλων του Πειραιά, ο Παις του Κριτίου, ο Μοσχοφόρος της Ακρόπολης κ.ά.
Διαβάστε περισσότερα: το βημα

Το ψαράδικο του Κυρίου Αποστόλη Κυριακόπουλου στην Αργυρούπολη είχε σήμερα αυτό το καρχαριοειδές. Για κάποιους έκθεμα για κάποιους άλλους τροφή και για κάποιους τρίτους μια βάρβαρη πράξη... Δεν θα μείνω εκεί αν και πέρασαν διάφορες σκέψεις από το μυαλό μου...
Η μπίλια της σκέψης όμως έκατσε σ αυτό, μήπως κρέμασαν λάθος ψυχή; Γιατί και αυτό ψυχή έχει σε
αντίθεση με κάποια άλλα ''ζώα'' που έκλεψαν και λεηλάτησαν αυτή την χώρα και θέλουν κανονικό κρεμασμα....
και λίγα λόγια έτσι για την ιστορία....


ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ CETORHINIDAE
Πρόκειται για τον μεγαλύτερο καρχαρία των ελληνικών θαλασσών και τον δεύτερο σε μέγεθος καρχαρία του πλανήτη. Έχει επιστημονική ονομασία cetorhinus maximus.
Ο σαπουνάς φτάνει τα 15 μέτρα μήκος και ζει λίγα μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στα ανοιχτά πελάγη.
Η τροφή του αποτελείται σχεδόν αποκλειστικά από πλαγκτόν. Ο σαπουνάς κολυμπά αργά με ορθάνοιχτο στόμα και με την βοήθεια ενός εκτεταμένου βραγχιακού πλέγματος φιλτράρει το νερό κατακρατώντας τις θρεπτικές ουσίες. Έχει παρατηρηθεί ότι ο σαπουνάς φιλτράρει 2.000 τόνους νερό την ώρα ενώ στο στομάχι του μπορεί να συγκεντρώσει τροφή 500 κιλών. Χαρακτηριστικό του όγκου του αποτελεί το γεγονός ότι εγκυμονεί 3,5 χρόνια και γεννά έμβρυα μήκους 1,5 μέτρου.
Ο σαπουνάς έχει κυνηγηθεί ανελέητα, ιδιαίτερα για το συκώτι του που ξεπερνά τον 1 τόνο σε βάρος. Στην Ελλάδα η παρουσία είναι μόνιμη σε όλες τις θάλασσες και συχνά ψαρεύεται από επαγγελματίες. Το όνομα του το πήρε από το σαπούνι, που έφτιαχναν από το λίπος του, τα παλιά χρόνια. Τα τεμπελόψαρα προστατεύονται τώρα νόμιμα σε μερικά χωρικά ύδατα. Το Compagno (1984) θεωρεί το τεμπελόψαρο «εξαιρετικά τρωτό στην υπερβολική εκμετάλλευση, ίσως πιό έτσι από τους περισσότερους καρχαρίες… που αποδίδονται στο αργό ποσοστό αύξησης, το μεγάλο χρόνο ωρίμανσης, τη μεγάλη περίοδο κύησης, πιθανώς τη χαμηλή γονιμότητα και το πιθανό μικρό μέγεθος υπαρχόντων πληθυσμών του (που διαψεύδονται από το απέραντο μέγεθος των ατόμων στις μικρές ηλικίες).»
Λέγεται και παππάς, προσκυνητής και τεμπελόψαρο. Φτάνει τους 5 τόνους βάρος, ενώ κολυμπά σε βάθη από 0-600 μέτρα.
ΠΗΓΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Στη Θεόπετρα Καλαμπάκας η σκαπάνη της αρχαιολόγου Αικατερίνης Κυπαρίσση-Αποστολίκα έφερε στο φως αποτυπώματα ανθρώπων της Κρητιδικής περιόδου 135.000 χρόνια πριν. Το σπήλαιο είναι το μοναδικό στην Ελλάδα με ευρήματα από την παλαιολιθική εποχή μέχρι το τέλος της Νεολιθικής και δείχνει τη μετάβαση από τον Παλαιολιθικό στο Νεολιθικό τρόπο ζωής στην Ελλάδα. Βρέθηκαν λίθινα εργαλεία, κεραμικά και οστέινα αντικείμενα. Αξίζει να σημειωθεί ότι το σπήλαιο το χρησιμοποιούσαν για περιστασιακό σταυλισμό ζώων, μέχρι που άρχισαν οι ανασκαφές από την κα Κυπαρίσση το 1987. http://www.naftemporiki.gr/t+z/story.asp?id=1643483

Πολύ σπουδαία ανακάλυψη έκαναν έλληνες επιστήμονες του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών. Εντόπισαν στο βυθό του Βόρειου Ευβοϊκού, τα τοιχώματα κρατήρα που δημιουργήθηκε από την πτώση μετεωρίτη πριν από χιλιάδες χρόνια, όταν η περιοχή ήταν ακόμη ξηρά. Το εντυπωσιακό είναι ότι εάν ένα τέτοιο ουράνιο σώμα είχε πέσει στην πλατεία Συντάγματος, θα είχε αφανίσει ολόκληρο το λεκανοπέδιο. Η ανακάλυψη έγινε όταν οι επιστήμονες του ΕΛΚΕΘΕ βρίσκονταν στην περιοχή, με σκοπό να χαρτογραφήσουν τα ενεργά ρήγματα και τις υποθαλάσσιες κατολισθήσεις. http://www.ant1online.gr/Science/discovery/Pages/200811/1ee036bc-b48e-4a09-b5d1-82e6f76ecf90.aspx