ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Κάθε πόλη της αρχαίας Ελλάδας, που ήθελε άξια να φέρει το όνομά της, διέθετε και το δικό της θέατρο. Η Κόρινθος φυσικά δεν αποτελούσε εξαίρεση και κατά το πρότυπο των Αθηνών, διέθετε θέατρο και ωδείο στην ίδια περιοχή, 150 μ δυτικά του ναού του Απόλλωνα, σε μικρή δηλαδή απόσταση από την αγορά.
Το θέατρο της Κορίνθου είχε μακραίωνη ιστορία και υπήρξε τόπος διεξαγωγής ιδιαίτερα δραματικών γεγονότων. Το πρώτο θέατρο της Κορίνθου του οποίου σώζονται ίχνη, κτίστηκε στο σημείο αυτό στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ. και θα πρέπει να είναι αυτό που αναφέρεται από τον Ξενοφώντα κατά τις σφαγές των φιλολακώνων κορινθίων το 393 π.Χ. από τους Αθηναίους, Αργείους και Βοιωτούς, που ήθελαν να κρατήσουν την Κόρινθο μακριά από την επιρροή της Σπάρτης. Υπάρχουν επίσης λείψανα ενός άλλου θεάτρου με κτιστή σκηνή του 3ου αιώνα π.Χ., του οποίου οι κερκίδες υπολογίζεται πως μπορούσαν να περιλάβουν 18 χιλιάδες θεατές. Σ’ αυτό το θέατρο είχε εμφανιστεί ενώπιον των Κορινθίων ο Άρατος μετά την επιτυχή επίθεσή του κατά της μακεδονικής φρουράς της Ακροκορίνθου, απελευθερώνοντας την Κόρινθο και δεχόμενος την προσχώρησή της στην Αχαϊκή Συμπολιτεία. Το θέατρο αυτό ανακατασκευάστηκε τον 1ο αιώνα μ.Χ. και απέκτησε επιβλητική σκηνή. Στην αρχή του 3ου αιώνα μ.Χ. η ορχήστρα του θεάτρου, που είχε φιλοξενήσει τις τραγωδίες του Σοφοκλή και του Ευριπίδη, μετατράπηκε σε ρωμαϊκή αρένα για θηριομαχίες. Τότε τα χαμηλότερα καθίσματα αφαιρέθηκαν και το ύψος των πρώτων εδωλίων έγινε μεγαλύτερο, για την ασφάλεια των θεατών. Τέλος, ειδικά συστήματα υδροδότησης, μπορούσαν να γεμίζουν την αρένα με νερό, για τη διενέργεια πλασματικών ναυμαχιών μεταξύ των μονομάχων. 









Πληροφοριες εδω
πηγη ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

ΡΩΜΑΙΚΟ ΑΓΑΛΜΑ

Ο περίφημος και επιβλητικός ακόμη και σήμερα αρχαϊκός ναός του Απόλλωνα, 

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Ο ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΟΠΤΙΚΗ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΕΝ ΕΤΟΣ 1908

με τους μονολιθικούς δωρικούς κίονες από τους οποίους εφτά παραμένουν όρθιοι σε περίοπτη θέση πάνω από τα ερείπια της αγοράς. Οι δωρικοί κίονες του πτερού ήταν 6 στις στενές πλευρές και 15 στις μακρές. Για τη στήριξη της οροφής υπήρχαν και εσωτερικές κιονοστοιχίες κατά μήκος του αρκετά επιμήκους σηκού, ο οποίος ήταν χωρισμένος σε δύο δωμάτια και επιπλέον σε πρόναο και οπισθόδομο που είχαν στην πρόσοψή τους ανά δυο κίονες ανάμεσα σε παραστάδες. Ο ναός χτίστηκε περί το 530 π.Χ. Η αγορά, η οποία είχε μορφή ορθογωνίου και διαστάσεις 160 μέτρα μήκος και 70 πλάτος. Τα κυριότερα κτίσματα που την περιβάλλουν είναι η νότια στοά, που σχηματίζεται από σειρά ομοιόμορφων καταστημάτων, καθένα από τα οποία ήταν χωρισμένο σε δύο δωμάτια.

ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ

 Μπροστά στα καταστήματα υπάρχει διπλή σειρά κιονοστοιχίας. Η εξωτερική ήταν δωρική, ενώ η εσωτερική ιωνική. Ανάμεσα σ' αυτή τη στοά παρεμβάλλεται το βουλευτήριο. Άλλη σειρά καταστημάτων της αγοράς είναι τα κεντρικά καταστήματα με το "βήμα του Αποστόλου Παύλου" ανάμεσά τους και μία άλλη σειρά είναι τα βορειοδυτικά καταστήματα, που περιλαμβάνουν το χαρακτηριστικό τοξωτό οικοδόμημα ανάμεσά τους.
Αφήνοντας την αγορά και κατεβαίνοντας τα μνημειακά σκαλοπάτια των προπυλαίων, προσεγγίζουμε την οδό Λεχαίου. Κοντά της βρίσκεται η Πειρήνη κρήνη με τα έξι ανοίγματα (τους χώρους που μοιάζουν σα σπηλιές), όπως μας λέει ο Παυσανίας, 
που χρησιμοποιούνταν από την αρχαιότητα ως το τέλος του 19ου αιώνα. Κατεβαίνοντας στην αυλή της κρήνης, που εξωράισε το 2ο αι. μ.Χ. ο Ηρώδης ο Αττικός, υπάρχουν έξι δεξαμενές άντλησης που συγκοινωνούν με μια μεγάλη δεξαμενή χωρητικότητας 400 κυβικών μέτρων. Σύμφωνα με το μύθο, υπήρχαν δύο κρήνες της Πειρήνης: η μία στην κορυφή του Ακροκορίνθου και η άλλη στους πρόποδες. Βόρεια της Πειρήνης είναι ο περίβολος του Απόλλωνα, που αποτελείται από μια αυλή περιστοιχισμένη από στοές, σε μερικές από τις οποίες βρέθηκαν ιωνικοί κίονες. Σύμφωνα με τον Παυσανία, ο περίβολος στέγαζε ένα άγαλμα του Απόλλωνα. Κοντά υπάρχουν ίχνη λουτρού 5ου ή 6ου αιώνα, πάνω στα ερείπια του οποίου χτίστηκαν τα ρωμαϊκά λουτρά, που ο Παυσανίας αποδίδει στο Σπαρτιάτη Ευρυκλή.

Η ΚΡΗΝΗ ΠΕΙΡΗΝΗ

Η ΚΡΗΝΗ ΠΕΙΡΗΝΗ ΕΝ ΕΤΟΣ 1908

Ενδιαφέρουσα είναι και η κρήνη Γλαύκη, σκαλισμένη σε βράχο και  πήρε το όνομά της από την κόρη του βασιλιά Κρέοντα και δεύτερη σύζυγο του Ιάσονα, αρχηγού των Αργοναυτών, σύμφωνα με το μύθο, η Γλαύκη ρίχτηκε στην πηγή αυτή για να γλιτώσει από τις φλόγες που έκαιγαν το κορμί της, από το μαγικό μανδύα που της έστειλε δώρο η Μήδεια, πρώτη γυναίκα του Ιάσονα, για να την εκδικηθεί.

Η ΚΡΗΝΗ ΓΛΑΥΚΗ

Η ΚΡΗΝΗ ΓΛΑΥΚΗ ΑΠΟ ΑΛΛΗ ΟΠΤΙΚΗ

Η ΚΡΗΝΗ ΓΛΑΥΚΗ ΕΝ ΕΤΟΣ 1908

ΤΟΞΟΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΗΜΑ

Πληροφοριες απο κορινθια,hellas
ΠΗΓΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

                                                 ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ






Τα λείψανα των λουτρών αυτών είναι ορατά σε μήκος 42 μ. χωρίς να μπορεί να υπολογιστεί και το τμήμα που ήδη καλύπτεται από τη θάλασσα. Από τα δυτικά προς ανατολικά διακρίνονται τα τμήματα 7 χώρων, στους οποίους δεν έχουν ακόμα πραγματοποιηθεί ανασκαφικές έρευνες. Στον χόρο που συναντάμε πρώτα βλέπουμε να διαθέτει δάπεδο μωσαϊκό. Άλλος χώρος διασώζει τμήματα της υπόκαυσης με πήλινους στρογγυλούς πεσσούς πάνω από τους οποίους υπήρχε δάπεδο χρήσης με πήλινες πλάκες. Ενώ υπήρχε η μεγάλη κοινή δεξαμενή (πισίνα) των Λουτρών που διακρίνεται λίγο παρακάτω.





Το συγκρότημα είναι τμήμα της δημόσιας αρχιτεκτονικής της Ρωμαϊκής πόλης Σελινούντας. Χρονολογικά οι Ρωμαϊκές Θέρμες εντάσσονται στην περίοδο του τέλους του 3ου μ.χ. αιώνα. και αντικατοπτρίζουν τη Ρωμαϊκή θεώρηση που προϋποθέτει δημόσια λουτρά όχι μόνο ως χώρο προσωπικής υγιεινής αλλά και συνεύρεσης. Από τα λουτρά αύτα η τοποθεσία πήρε το σύγχρονο ονομά της ως Λουτρακι.



Πηγή: ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Ένας αρκετά ευρύς όρμος, εξυπηρετούσε στη διάρκεια της αρχαιότητας, τις λιμενικές ανάγκες της Κορίνθου στην περιοχή αυτή. Κατάλοιπα της Kλασικής αρχαιότητας έχουν εντοπιστεί στη γύρω περιοχή, ενώ οι Κεγχρεές αναφέρονται και στην αρχαία γραμματεία.
Στα βόρεια του όρμου, κατασκευάστηκε κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο ένας τεχνητός λιμένας, οριζόμενος και προστατευόμενος από δύο μώλους στα βόρεια και τα νότιά του. Oι μώλοι κατασκευάστηκαν στην προέκταση δύο ακρωτηρίων, ενδεχομένως καλύπτοντας λιμενικά έργα που προϋπήρχαν. Επί των δύο ακρωτηρίων, στη γένεση των μώλων, εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια ανασκαφικών ερευνών που διεξήγαγαν τα Πανεπιστήμια του Chicago και της Indiana για την Αμερικάνικη Σχολή Κλασικών Σπουδών στην Αθήνα, από το 1963 μέχρι το 1966 και το 1968, κτιριακά κατάλοιπα κατασκευών για την εξυπηρέτηση των λιμενικών αναγκών, όπως αποθήκες (horrea), καταστήματα (tabernae), συγκρότημα ιχθυοδεξαμενών (piscinae), πύργος παρατήρησης ή φάρος, ιερά της Ίσιδος και της Αφροδίτης, καθώς και μεταγενέστερη Πρωτοχριστιανική βασιλική.


Οι δύο μώλοι που προστατεύουν τη λιμενολεκάνη εκτείνονται σε μήκος 100 περίπου μέτρων ο καθένας, από τα ακρωτήρια που υπάρχουν στη γένεσή τους, με κατεύθυνση νότια και νοτιοανατολικά αντίστοιχα. Η είσοδος που σχηματίζεται ανάμεσά τους έχει άνοιγμα 150μ. περίπου. Και οι δύο μώλοι είναι πιθανόν να αποτελούν κατάλληλη διαμόρφωση υπαρχόντων γεωλογικών σχηματισμών ή προγενέστερων λιμενικών έργων. Οι μώλοι σε όλη τους την έκταση, καθώς και το μεγαλύτερο τμήμα των ακρωτηρίων είναι σήμερα κατακλυσμένα.


Στη γένεση του βόρειου μώλου υπάρχει τετράπλευρο οικοδόμημα (6.5μ x 7.5μ) από κυβόλιθους, το οποίο σώζεται σε ύψος 3.5μ. και ερμηνεύθηκε ως φάρος ή παρατηρητήριο. Χρονολογείται στην Υστερορωμαϊκή εποχή. Στην ίδια περιοχή ανασκάφηκε μεγάλο συγκρότημα με κεντρικό αίθριο, κατασκευασμένο από οπτοπλίνθους, το οποίο αποδόθηκε σε ιερό της Αφροδίτης. Τα διάφορα επί μέρους τμήματα του συγκροτήματος χρονολογούνται από τον 1ο μέχρι τον 4ο αι. μ.Χ. Στο άκρον του μώλου εντοπίστηκε σύνολο κυβολίθων, προερχόμενο από προγενέστερο κτίριο, οι οποίοι τοποθετήθηκαν σκόπιμα στη θέση που εντοπίστηκαν, σχηματίζοντας "πλακόστρωτο", ακαθόριστης χρήσης.

Στα δυτικά του νότιου κυματοθραύστη εντοπίζονται τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα διαφόρων κατασκευών. Στη βορειοανατολική πλευρά βρίσκονται πέντε τουλάχιστον παράλληλα συγκροτήματα δωματίων, με εγκάρσιους διαδρόμους ανάμεσά τους, τα οποία ερμηνεύθηκαν από τους ανασκαφείς ως αποθήκες (horrea) του λιμένος. Νοτιοανατολικά των κατασκευών αυτών υπάρχουν έξι τετράπλευρες λεκάνες ιχθυοδεξαμενών (piscinae), που συνδέονται, μεταξύ τους και με τη θάλασσα, με κανάλια. Στα δυτικά των ιχθυοδεξαμενών και νότια των αποθηκών εντοπίστηκαν δύο αψιδωτά οικοδομήματα διαφορετικών οικοδομικών φάσεων, τα οποία ταυτίστηκαν με ιερά, εκ των οποίων το ένα αφιερωμένο στην Ίσιδα. Ένα τρίτο, μεταγενέστερο, αψιδωτό οικοδόμημα αποτελεί Πρωτοχριστιανική βασιλική του 4ου αι. μ.Χ., με νάρθηκα και βαπτιστήριο.

Στα βόρεια των συγκροτημάτων των αποθηκών εντοπίστηκε αποβάθρα από κυβολίθους, η οποία εκτείνεται σε όλο το μήκος τους, κάμπτεται τη γένεση του μώλου και εκτείνεται νοτιότερα μέχρι το μέσον περίπου του μήκους του. Επί της αποβάθρας βαίνει δεύτερος παράλληλος τοίχος, ο οποίος αποτελεί αναβαθμό μπροστά από τις αποθήκες (βλ. αναπαράσταση).

Στα βορειοδυτικά του όρμου του λιμένα εντοπίστηκαν επίσης ανεξάρτητα οικοδομήματα που μπορεί να αποτελούν αποθήκες ή καταστήματα (tabernae), ως επίσης και τα κατάλοιπα στοάς. Στην περιοχή αυτή περιτρέχει το λιμένα προκυμαία, η οποία πιθανόν να εχρησιμοποιήτο και ως αποβάθρα.
 
Οι Κεγχρεές αποτελούσαν τον ανατολικό λιμένα της Κορίνθου και συνεπώς τη θαλάσσια πύλη της πόλης προς το Αιγαίο, κατ΄ αντιστοιχία με το Λέχαιο που αποτελούσε τη δυτική.


Ένας αρκετά ευρύς όρμος, εξυπηρετούσε στη διάρκεια της αρχαιότητας, τις λιμενικές ανάγκες της Κορίνθου στην περιοχή αυτή. Κατάλοιπα της Kλασικής αρχαιότητας έχουν εντοπιστεί στη γύρω περιοχή, ενώ οι Κεγχρεές αναφέρονται και στην αρχαία γραμματεία.
Βιβλιογραφία και πηγές
Πηγή ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ