ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

!!!!!!! ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ !!!!!!
ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ
Το ξέρατε ότι το 279π.χ είχαν έρθει Γαλάτες για να λεηλατήσουν την Στερεά Ελλάδα; Εγώ προσωπικά όχι αλλά το έμαθα από τον Ευρυνοο(φίλος και μέλος της ομάδας μας)ο οποίος έχοντας επισκεφθεί πριν 8 χρόνια την περιοχή που έγινε η μάχη και με μεγάλη εμπειρία στην ερευνά πεδίου βρήκε ¨ίχνη¨ που άφησε η ιστορία. Αλλά μη έχοντας μαζί του φωτογραφική μηχανή για ν αποτυπώσει αυτές τις εικόνες ,άφησε τον χρόνο να κυλήσει μέχρι να βρεθεί η καλύτερη στιγμή για να ξαναεπιστρεψει εκεί. Τελικά αυτή η στιγμή βρέθηκε...... Πριν σας παρουσιάσουμε τις εκπληκτικές εικόνες που συναντήσαμε, ας πούμε κάποιες λεπτομέρειες για το τι συνέβη εκεί από το κείμενο που βρήκαμε στα φωκικα του Παυσανία... Γαλατών δε της ες τήν Ελλάδα επιστρατείας έχει μεν τίνα μνήμην και η ες το βουλευτήριον ημίν το Αττικόν συγγραφή• προάγειν δε ες το σαφεστερον τα ες αυτούς ηθελησα εν τω λόγω τω ες Δελφούς, ότι εργων των επί τους βαρβάρους τα μεγιστα Ελλησιν ενταύθα ην. υπερόριόν μεν οι Κελτοί στρατείαν πρώτην υπό ηγεμόνι εποιήσαντο Καμβαύλη προελθόντες δε άχρι της Θράκης το πρόσω της πορείας ουκ απεθάρσησαν, καταγνόντες αυτών ότι ολίγοι τε ήσαν και ουκ αξιόμαχοι κατ' αριθμόν Ελλησιν.επεί δε και δεύτερον επιφέρειν εδόκει όπλα επί την άλλων— ενήγον δε μάλιστα οι ομού Καμβαύλη εκστρατεύσαντες άτε ληστειών τε ήδη γεγευμενοι και αρπαγής και κερδών ες έρωτα ήκοντες—, πολύς μεν δη πεζός, ουκ ελάχιστοι δε ήθροίσθησαν και ες το Ιππικόν- ες μοίρας ούν τρεις ένεμον οι ηγεμόνες τον στρατόν, και άλλος εξ αυτών επί άλλην ετέτακτο ιέναι χώραν. Μεταφραση Για την εκστρατεία των Γαλατών στην Ελλάδα έχω κάνει κάποια μνεία και στην περιγραφή του Αθηναϊκού Βουλευτηρίου. Θέλησα όμως να διασαφήσω περισσότερο τα σχετικά με αυτούς στην περιγραφή των Δελφών, διότι το μεγαλύτερο έργο για τους Έλληνες ενάντια στους βαρβάρους συνέβη εκεί. Οι Κέλτες έκαναν την πρώτη τους εκτός συνόρων εκστρατεία υπό την ηγεμονία του Καμβαύλη. Φτάνοντας μέχρι τη Θράκη, δεν τόλμησαν να συνεχίσουν την πορεία τους, αντιλαμβανόμενοι ότι ήταν πολύ λίγοι σε αριθμό ώστε να αντιμετωπίσουν τους Έλληνες Όταν αποφάσισαν λοιπόν να εισβάλλουν σε ξένη περιοχή για δεύτερη φορά, - ήταν τόση η επιρροή των βετεράνων του Καμβαύλη, οι οποίοι είχαν ήδη γευτεί τις ληστείες και τις αρπαγές και ανέπτυξαν τόσο πάθος για τα κέρδη - μαζεύτηκε μια μεγάλη δύναμη πεζών και ένας όχι μικρός αριθμός ιππικού. Έτσι οι ηγηέτες μοίρασαν τον στρατό σε τρία τμήματα, σε καθένα από τα οποιά ανατέθηκε η εισβολή σε ξεχωριστή χώρα... προελθών ούν από της Ηρακλείας - επυνθάνετο γαρ παρά αυτομόλων τους συνειλεγμενους ες Πύλας από εκάστης πόλεως -υπερεφρόνει τε του Ελληνικού και ήρχεν ες την επιούσαν μάχης άμα ανίσχοντι τω ήλίω, ούτε Έλληνα έχων μαντιν ούτε ιεροίς επιχωρίοις χρώμενος, εί δη εστί γε μαντεία Κελτική. ενταύθα οι Ελληνες εν σιγη τε επήεσαν και εν κόσμω• και ως αφίκοντο ες χείρας, ούτε σφίσιν οι πεζοί τοσούτο από της τάξεως εξέθεον ώστε την φάλαγγα επιταράσσειν την οικείαν και οι ψιλοί μένοντες κατά χώραν τα τε ακόντια έπεμπον και όσα από των τόξων η σφενδονών. Φεύγοντας από την Ηράκλεια, έμαθε από κάποιους αυτομόλους τον αριθμό των μαζεμένων στις Θερμοπύλες από κάθε πόλη. Υποεκτίμησε τη δύναμη του Ελληνικού στρατού και άρχισε τη μάχη την επομένη μέρα, μόλις ανέτειλε ο ήλιος, χωρίς να έχει Έλληνα μάντη, ούτε να χρησιμοποιήσει τις δικές του θυσίες, αν βέβαια υπάρχει Κελτική μαντεία. Εδώ οι έλληνες επετέθηκαν με σιγή και τάξη. Μόλις έφτασαν σε κλειστή μάχη, το πεζικό δεν έτρεξε εκτός των γραμμών ώστε να διαταραχτεί η φάλλαγα και οι ελαφρά οπλισμένοι, κρατώντας τη θέση τους, έριχναν τα ακόντια και τα βλήματα των τόξων και των σφεντόνων. τά δε ιππικά αμφοτέροις αχρεία εγένετο άτε ου στενού μόνον χωρίου του μετά τάς Πύλας όντος αλλά και υπό αυτοφυούς πέτρας λείου και δια των ρευμάτων το συνεχές τα πλείονα και ολισθηρού, τοις δε Γαλάταις τα μεν της σκευής ασθενέστερα ην—θυρεούς γαρ τους επιχωρίους είχον, και άλλο σφίσιν ουκ ην όπλον σκέπη σώματος—, πλεον δε έτι εμπειρία τη ες τα πολεμικά απέδεον. Το ιππικό και των δύο πλευρών αποδείχθηκε άχρηστο καθώς το έδαφος στις Θερμοπύλες δεν είναι μόνο στενό αλλά και λείο από τον φυσικό βράχο, ενώ το περισσότερο είναι και ολισθηρό εξ αιτίας των συνεχών ρυακιών. Οι Γαλάτες ήταν χειρότερα οπλισμένοι, αφού δεν είχαν τίποτα άλλο για να σκεπάσουν το σώμα τους από τις εθνικές τους ασπίδες, ενώ ακόμη ήταν υποδεέστεροι σε πολεμική εμπειρία. [3] οι δε εν οργή τε επί τους εναντίους και θυμώ μετά ουδενός λογισμού καθάπερ τα θηρία εχώρουν• και ούτε πελέκεσι διαιρουμένους η υπό μαχαιρών απόνοια τους έτι εμπνέοντας [ετι] άπελειπεν, ούτε όσοι βέλεσι και ακοντίοις διεπείροντο, υφήρουν του θυμού, μεχρι ου παρέμενεν η ψυχή • οι δε και εκ των τραυμάτων τα δόρατα οίς εβεβληντο ανασπώντες ηφίεσάν τε ες τους Ελληνας και εχρώντο εκ χειρός. [3] Προχωρούσαν με οργή εναντίον των εχθρών τους, και με παράλογο θυμό, όπως ακριβώς τα θηρία. Ακόμα κι όταν τους χτυπούσαν με πελέκεις ή μαχαίρια, η μανία δεν τους άφηνε όσο ανέπνεαν ακόμα, ούτε κι όσοι τρυπιόνταν από βέλη η ακόντια άφηναν το πάθος τους, μέχρι να τους βγει η ψυχή. Μερικοί βγάζοντας από τις πληγές τους τα δόρατα με τα οποία είχαν βληθεί, τα χρησιμοποιούσαν εναντίον των Ελλήνων στις μάχες σώμα με σώμα... Και το τέλος του πολέμου αυτού είχε κάπως ετσι... και οι μεν εξέπλητταν τε τους Κελτούς και δέχεσθαι τοις ωσί τα παραγγελλόμενα εκώλυον, τα δε εκ του ουρανού ουκ ες όντινα κατασκήψαι μόνον αλλά και τους πλησίον και αυτούς ομοίως και τα όπλα εξηπτε. τα τε των ηρώων τηνικαύτά σφισιν εφάνη φάσματα, ο Υπεροχος και ο Λαόδοκός τε και Πύρρος • οι δε και τεταρτον Φύλακον επιχώριον Δελφοίς απαριθμούσιν ήρωα. [2]. Οι βροντές τρομοκρατούσαν τους Κέλτες και εμπόδιζαν να φτάσουν στ' αυτιά τους οι διαταγές, ενώ οι κεραυνοί από τον ουρανό έβαζαν φωτιά όχι μόνο σε εκείνους τους οποίους χτυπούσαν αλλά και στους διπλανούς τους, καίγοντας τόσο τους ίδιους όσο και τις πανοπλίες τους. Έπειτα τους εμφανίστηκαν φαντάσματα ηρώων όπως ο Υπέροχος, ο Λαόδοκος και ο Πύρρος. σύμφωνα με κάπους άλλος εμφανίστηκε και ένας τέταρτος ο Φύλακος, ένας τοπικός ήρωας των Δελφών. [ 3] άπεθανον δε και αυτών παρά το εργον των Φωκέων άλλοι τε αριθμόν πολλοί και Αλεξίμαχος, ός εν τη μάχη ταύτη μάλιστα Ελλήνων ηλικίας τε τω ακμάζοντι και ισχύι σώματος και τω ερρωμένω του θυμού κατεχρήσατο ες των βαρβάρων τον φόνον• Φωκείς δε εικόνα του Αλεξιμάχου ποιησάμενοι απέστειλαν τω Απόλλωνι ες Δελφούς. Ανάμεσα στους πολλούς Φωκιείς που σκοτώθηκαν στη δράση ήταν και ο Αλεξίμαχος, ο οποίος σε αυτή τη μάχη ξεπενρούσε όλους τους άλλους Έλληνες, σε νεανική αφοσίωση, σε φυσική δύναμη και πάθος καρδιάς για την εξολόθρευση των βαρβάρων। Οι Φωκιείς έκαναν ένα άγαλμα του Αλεξίμαχου και το έστειλαν στους Δελφούς ως προσφορά στον Απόλλωνα... πηγες:http://www.evrytania.gr Ας πούμε όμως για την επίσκεψη μας αυτή... Το μέρος είναι πραγματικά μαγευτικό ,καταπράσινο και γεμάτο αρχαία ίχνη. Σ όλη την περιοχή συναντήσαμε τάφους σκαμμένους μέσα σε βράχους άλλοι ήταν απλοί δηλαδή αποτελούνται από έναν νεκρικό θάλαμο κάποιοι είχαν και προθάλαμο ενώ ένας ήταν αρκετά μεγάλος(χωρέσαμε όρθιοι)και ο οποίος ήτανε και ασβεστωμένος από κάποιον σύγχρονο χριστιανοπληκτο. Και τον χαρακτηρίζω ετσι γιατί είναι σαν να παίρνεις ένα διαμάντι και να το βάφεις πράσινο βαφτίζοντας το αχλάδι! Δεν γίνεται να ασβεστώνεις έναν βασιλικό τάφο και να τον βαφτίζεις ξωκλήσι! Συνεχίζοντας λοιπόν και αφού περπατήσαμε κανα τέταρτο αποφασίσαμε να προσεγγίσουμε κάποιους τάφους για να τους φωτογραφήσουμε εσωτερικά. Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι τάφοι προσεγγίζονται με μεγάλη δυσκολία και μας πήρε λίγη ώρα για να φτάσουμε σ αυτους,αλλα τι είναι όλα αυτά μπροστά σ αυτή την εικόνα που αντικρίσαμε αλλά και συνάμα μας σοκαρε... Σκέψεις πολλές, λόγια λίγα...ψυχές που ποτέ τους δεν ησύχασαν Κοκάλα που δεν τα σεβάστηκε κανείς, ούτε τα ζώα αλλά ούτε και ο οι άνθρωποι... Αλλά μάλλον ζητάμε πολλά...Εδώ δεν υπάρχει σεβασμός στο παρόν και στο μέλλον μας θα υπάρξει σεβασμός για το παρελθόν; Ρητορικό το ερώτημα... και προχωράω...