ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Ένας χώρος για επίσκεψη είναι το λιμνοσπήλαιο της Μελισσάνης, γνωστό στους γύρω κατοίκους από την αρχαιότητα. Ένα κομμάτι της οροφής του σπηλαίου έχει πέσει δημιουργώντας ένα άνοιγμα μήκους 50 μέτρων, πλάτους 25 μέτρων και ύψους από την επιφάνεια των νερών 16 μέτρων. Η παράδοση λέει ότι μια βοσκοπούλα με το όνομα Μελισάνθη, ψάχνοντας να βρει το χαμένο της πρόβατο, έπεσε μέσα στη λίμνη και πνίγηκε, ενώ η μυθολογία αναφέρει ότι στα νερά της λίμνης πνίγηκε η ερωτευμένη Νύμφη Μελισσάνη, όταν ο Πάνας αρνήθηκε τον έρωτά της. Το 1951 ο σπηλαιολόγος Ιωάννης Πετρόχειλος εξερεύνησε το σπήλαιο και βρήκε λυχνάρι ελληνιστικής εποχής, σπάνιο στο είδος του. Το 1963 ανοίχτηκε η σήραγγα που φέρει τους επισκέπτες στην επιφάνεια της υπόγειας αυτής λίμνης απ’ όπου ξεκινά η βαρκούλα για την περιήγηση της λίμνης και του σπηλαίου. Οι ακτίνες του ήλιου που μπαίνουν από την πεσμένη οροφή του σπηλαίου, διαθλώνται στα γαλάζια διάφανα νερά και δημιουργούν μια αρμονία χρωμάτων, μπλε βαθύ ζαφειρένιο, γαλάζιο τυρκουάζ και σμαραγδί πράσινο. Το βάθος του νερού της λίμνης, που είναι υφάλμυρο, φτάνει ως τα 36 μέτρα και σ’ αυτήν βγαίνουν τα νερά από τις καταβόθρες του Αργοστολίου μετά από υπόγειο ταξίδι 14 ημερών και απόστασης 15 χιλιομέτρων σε ευθεία. Από μια υπόγεια δίοδο φεύγουν τα νερά από τη λίμνη της Μελισσάνης και χύνονται στη λίμνη του Καραβόμυλου, η οποία στη συνέχεια ρέει προς τη θάλασσα, γυρίζοντας μάλιστα και το μύλο χωρίς ποτέ να αδειάζει. Η μεγάλη αξία του συνίσταται στον τρόπο δημιουργίας του: σχηματίστηκε από την εισχώρηση νερού στα ασβεστωλιθικά πετρώματα και την επακόλουθη διάβρωσή τους. Η διαδικασία αυτή ονομάζεται καρστικοποίηση. Σύμφωνα με σχετικές μελέτες το σπήλαιο επικοινωνεί με όλο το καρστικό δίκτυο του νησιού. Ο επισκέπτης περνώντας μέσα από έναν υπόγειο διάδρομο, φτάνει στο σπήλαιο όπου με μια μικρή βάρκα μπορεί να ξεναγηθεί στο εσωτερικό του. Το 1963 ο αρχαιολόγος Σπύρος Μαρινάτος ανακάλυψε πάνω στο μικρό νησάκι της Μελισσάνης ένα ιερόν του Πάνα. Ένα πήλινο ειδώλιο του θεού Πάνα, ένας δίσκος με παράσταση του ίδιου του θεού και γύρω του νύμφες να χορεύουν, καθώς και τα άλλα ευρήματα φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αργοστολίου