ΟΜΑΔΑ ΠΑΥΣΑΝΙΑΣ

Η ώρα ήταν 04:00 ο μήνας Αύγουστος πρωτοπατούσε την 25η μέρα του και ο δείκτης της Ηλιακής περιστροφής έδειχνε τον αριθμό 2012...Τότε, και μέσα στην ηρεμία της νυχτερινής κατάνυξης, με μοναδικό σολίστ και αοιδό ένα αηδόνι, άρχισαν να ξεπηδούν οι πρώτες πύρινες γλώσσες, η  κάψα τους ήταν τόσο μεγάλη που ο ''στρατηγός άνεμος'' λυσσομανούσε, για να τις σβήσει αλλά τελικά ήταν και αυτός ''συνεργός στο έγκλημα'', με αποτέλεσμα τα δυο συνεταιράκια μέσα σε λίγες ώρες να κατακάψουν άλλον έναν πνεύμονα πρασίνου της Αττικής γης...

Και τώρα η προσγείωση...

Η περιοχή της Δροσοπηγής βρίσκεται περίπου στο 21 χλμ. της Εθνικής οδού Αθηνών Λαμίας και πολύ κοντά στις Αφίδνες (Κιούρκα στα Αρβανίτικα). Πριν την φωτιά, ήταν μια καταπράσινη ζώνη με τεράστια πεύκα, αλλά και με νέα μικρότερα πευκάκια που είχαν πάρει την θέση των καμένων πεύκων της φωτιάς που είχε προηγηθεί στο ίδιο μέρος πριν από περίπου 20 χρόνια.

Μέρος της έκτασης αυτής λοιπόν, μετά την καταστροφική φωτιά της Πάρνηθας, εντάχθηκε ως τρίτη ζώνη στα όρια του Εθνικού δρυμού. Αποτέλεσμα αυτής της ένταξης ήταν να μην μπορεί κάνεις να χτίσει μέσα σε αυτήν την περιοχή. Όμως, η περιοχή έχει το εξής παράδοξο... Το δάσος ανήκει σε λίγες ντόπιες οικογένειες Αρβανιτών, οι οποίες κατέχουν τα ''οικόπεδα'' αυτά από τους προπαππούδες τους, που όταν είχαν έρθει από την Αλβανία στη σκλαβωμένη Ελλάδα, ο τότε Τούρκος Σουλτάνος τους τα είχε παραχωρήσει... Από τότε βέβαια άλλαξαν πολλά, εκτός από αυτές τις παραχωρήσεις. 

Έτσι το δάσος τυπικά ανήκει διοικητικά στο Δασαρχείο Καπανδριτίου, αλλά ουσιαστικά σε αυτούς.

Το θέμα εδώ, λοιπόν, είναι ότι από την στιγμή που δεν μπορεί κάποιος να χτίσει νόμιμα, γιατί όπως θα σας δείξω παρακάτω, αρκετοί έχτισαν παράνομα και κάποιοι άλλοι με την βοήθεια του Θεού έχτισαν παλάτια... Το μόνο που τους έμενε ήταν, ''να πιάσει θεέ μου μια φωτιά'' και όχι καταιγίδα όπως λέει και το γνωστό άσμα. Έτσι και έγινε η φωτιά ήρθε ως μάννα εξ ουρανού, η χαρακτηρισμένη ζώνη πρασίνου κάηκε όλη και μετά ξεκινά η ελληνική τρέλα!

Πέρσι, αμέσως μετά την φωτιά, το δασαρχείο Καπανδριτίου απαγόρευε στον οποιονδήποτε να μπει μέσα στα καμένα και να κόψει τα δέντρα, έτσι λοιπόν τα πρώτα μικρά πευκάκια ύψους 2 εκατοστών, δυο μήνες μετά την φωτιά έκαναν και πάλι την εμφάνισή τους. Πριν από έναν μήνα, όμως, με την έναρξη της χειμερινής περιόδου (15 Οκτώβρη) έκαναν την εμφάνισή τους μαζικά στους καμένους λόφους της Δροσοπηγής μαντράδες ξύλων! Μέσα σε δυο μήνες έχουν οργώσει με τα αγροτικά-τέρατα όλους τους λόφους της περιοχής κόβοντας κάθε μέρα τόνους τσάμπα ξύλου.

Τηλεφώνησα στο Δασαρχείο Καπανδριτίου και τους είπα τα εξής...

Καλημέρα σας, θα ήθελα παρακαλώ να μιλήσω με τον Δασάρχη... Με συνδέει...

Ναι καλημέρα, είστε ο Δασάρχης; Μάλιστα, μου λέει...

Και τον ρωτάω αν αυτός έχει δώσει άδεια για τον βιασμό του δάσους...

Μου λέει ότι όχι δεν έχει δώσει άδεια το Δασαρχείο, αλλά ο αντιδήμαρχος Αφιδνών, Βαγγέλης Πάντος, και ότι η καμένη έκταση είναι ιδιωτική ζώνη, ότι έχει δεχτεί εκατοντάδες καταγγελίες αλλά ως Δασαρχείο δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Οπότε, του λέω, ωραία λοιπόν εγώ ονομάζομαι Αλέξανδρος μπουρουμπουρου και θα πάω του χρόνου να βάλω μια φωτιά στην Ιπποκράτειο πολιτεία (οικιστική ζώνη μέσα στο δάσος της Πάρνηθας από την πλευρά του Κατσιμιδίου) και μετά από ένα χρόνο θα φέρω και 5 πακιστανούς να κόψω όλα τα καμένα, είμαι μάγκας του λέω; Μου απαντάει, κύριε, σας καταλαβαίνω αλλά δεν μπορούμε να  κάνουμε τίποτα, θεωρητικά αυτοί που κόβουν τα δέντρα είναι οι ιδιοκτήτες της γης (δάσους), τώρα αν αυτά φορτώνονται σε νταλίκες και πάνε εκτός του χωριού των Αφιδνών, αυτό είναι δουλεία της αστυνομίας.... Στην ερώτηση δε γιατί πέρσι τους κυνηγούσαν να μην κόψουν και πατήσουν την νέα ζωή, μου λέει καλύτερα να γίνει τώρα αυτό γιατί μετά από 3 χρόνια θα κάνουν μεγαλύτερη ζημία στο αναγεννημένο δάσος...

Τέλος όταν τον ρώτησα αν μπορεί να γίνει κάτι για όλο αυτό το έγκλημα μου απάντησε αποστομωτικά...
Από την μια δεν έχουμε βενζίνη για να κάνουμε περιπολίες άλλα και Πέρσι που είχαμε πιάσει 4 και τους στείλαμε στο αυτόφωρο, εμφάνισαν όλοι ένα χαρτί που έλεγε ότι για την κοπή των δένδρων είχαν άδεια από τον αντιδήμαρχο Αφιδνών  Βαγγέλη Πάντο και από τον Δήμαρχο  Ωρωπού Γιάννη Οικονομάκο, άρα εμείς τους πιάνουμε και αυτοί βρίσκουν τον τρόπο να συνεχίζουν το έγκλημα...Από κει και πέρα τα παράπονα σου μου λέει, να τα κάνεις στους δυο αυτούς τοπικούς παράγοντες...Αυτά με το δασαρχείο Καπανδριτίου...
Τον Δήμαρχο δεν τον βρήκα φυσικά πουθενά αλλά έμαθα ότι διοργανώνει περιβαλλοντικές δράσεις στον δήμο του γιατί είναι και οικολόγος όπως θα διαβάσετε...Ακολουθεί μήνυμα του Δημάρχου Ωρωπού...

Αφίσα του δήμου για την περιβαλλοντική του εκστρατεία(τα λόγια είναι περιττά )

Επανέρχομαι στο δασαρχείο Καπανδριτίου...

Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δαχτυλάκι μας, κύριοι του Δασαρχείου Καπανδριτίου (θυμηθείτε και αυτή την περίπτωση), σας λέω πολύ απλά ότι λέτε Παπαριές. Ρόλος σας είναι να προστατεύετε το δάσος και να μην κρύβεστε πίσω από τις νομιμοφανείς προσπάθειές σας.

Όταν ένα δάσος καίγεται, οφείλετε να το προστατεύετε και να μην αφήνετε κανέναν να κόψει ούτε ένα καμένο κλαρί, γιατί τότε δίνετε πάτημα και αφορμή σε όλα αυτά τα λαμόγια να βρίσκουν ευκαιρίες γρήγορου πλουτισμού.